Kazimierz Dolny – miasto, które maluje się samo

Jest w Polsce takie miejsce, które wygląda, jakby ktoś rozrzucił akwarele po mapie. Gdzie brukowane uliczki opowiadają historie, a światło zachodu słońca zdaje się specjalnie wyreżyserowane przez malarza. Kazimierz Dolny nad Wisłą – miasto artystów, legend i niezliczonych zachwytów. Tu nie przyjeżdża się po wielkie atrakcje. Tu się po prostu bywa. I wraca. Bo Kazimierz działa jak magnes.

Zaczęło się od… Kazimierza

Legenda głosi, że osadę założył sam Kazimierz Wielki, który upodobał sobie tę okolicę podczas jednej z wypraw. To on miał nadać wsi nazwę – Kazimierz – a „Dolny” dodano później, dla odróżnienia od pobliskiego Kazimierza pod Krakowem. Już w średniowieczu była to osada o strategicznym położeniu – tu krzyżowały się szlaki handlowe, a Wisła stanowiła naturalną arterię dla spławianego zboża.

Największy rozkwit Kazimierz przeżywał w XVI i XVII wieku. Wtedy właśnie powstały wspaniałe kamienice kupieckie, spichlerze nad rzeką i urokliwy rynek, który dziś uchodzi za jeden z najpiękniejszych w Polsce.

Malarze, poeci i… gołębie

Kazimierz Dolny od końca XIX wieku stał się mekką artystów. Najpierw przyjeżdżali tu malarze z warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, zafascynowani światłem, krajobrazem i sielankową atmosferą miasteczka. Później – pisarze, muzycy, bohema. Do dziś Kazimierz to jedno z najważniejszych centrów życia kulturalnego w Polsce. W sezonie letnim odbywają się tu festiwale filmowe, koncerty jazzowe, spotkania literackie.

Ale niezależnie od pory roku, zawsze znajdziesz tu kogoś, kto maluje – czy to na płótnie, czy w słowach. I zawsze spotkasz gołębie na rynku – podobno bardziej „artystyczne” niż gdzie indziej.

Zabytki, które trzeba zobaczyć

Kazimierz jest niewielki, ale pełen skarbów. Oto kilka miejsc, których nie możesz pominąć:

  • Rynek – serce miasta. Otoczony przez zabytkowe kamienice (m.in. Kamienicę Celejowską i Przybyłów), z charakterystyczną studnią pośrodku. W sezonie tętni życiem – tu spotykają się malarze, grajkowie, turyści i lokalni rzemieślnicy.
  • Kościół farny św. Jana Chrzciciela i św. Bartłomieja – z przepięknymi organami z XVII wieku. Latem odbywają się tu koncerty muzyki organowej, które robią niesamowite wrażenie.
  • Ruiny zamku i baszta – wznoszą się nad miastem i oferują niesamowity widok na Wisłę i okolice. Zamek pamięta czasy Kazimierza Wielkiego, a baszta – jeszcze wcześniejsze, bo XIII wiek.
  • Wąwóz Korzeniowy Dół – prawdziwa perełka przyrody. Niesamowity, niemal baśniowy wąwóz lessowy z korzeniami drzew wystającymi z ziemi niczym z ilustracji do opowieści Tolkiena.
  • Spichlerze nad Wisłą – dziś pełnią rolę hoteli i galerii, ale kiedyś to tutaj przechowywano zboże transportowane do Gdańska. Przypominają o złotych czasach Kazimierza jako portu handlowego.

Kazimierz od kuchni

Nie można mówić o Kazimierzu, nie wspominając o… kogutach. Tak, kogutach! Te drożdżowe, lekko słodkie wypieki w kształcie kogucików stały się lokalnym symbolem. Kiedyś były pieczone na święto patrona – dziś są obowiązkową pamiątką i pyszną przekąską do kawy. Legenda głosi, że kogut uratował mieszkańców przed diabłem, który zamieszkał w okolicznych wąwozach. Dość powiedzieć, że kazimierskie koguty nie mają sobie równych.

Żydowska historia

Kazimierz Dolny ma również głęboko zakorzenioną historię żydowską. Przed wojną społeczność żydowska stanowiła nawet 50% mieszkańców miasta. Ślady tej obecności to m.in. zabytkowa synagoga, dawny kirkut na wzgórzu i charakterystyczna architektura domów. Dziś odbywają się tu wydarzenia upamiętniające ten ważny fragment historii miasteczka.

A co poza centrum?

Warto wybrać się promem przez Wisłę do Mięćmierza – małej, spokojnej wsi z widokiem na rzekę, chatkami krytymi strzechą i cudowną atmosferą, która sprawia, że czujesz się jak w innym świecie. Albo wspiąć się na Górę Trzech Krzyży, skąd roztacza się najpiękniejszy widok na miasto i dolinę Wisły. Idealne miejsce na zachód słońca.

Łazik. Miłośnik wędrówek po górach i po płaskim, nie gardzę jednak również dwoma kołami napędzanymi siłą mięśni. Fascynują mnie wszystkie miejsca, nawet te, które teoretycznie nie mają niczego do zaoferowania. Bo to tylko teoria - wszędzie można odkryć coś cudownego. Prywatnie mąż, ojciec i niewolnik dwóch najpiękniejszych kotów na świecie.

Opublikuj komentarz